- ۰ نظر
- ۱۲ بهمن ۹۵ ، ۲۰:۴۳
... جبر برای ریاضیدانان در حکم چیزی است که«شیطان» به «فاوست» عرضه کرد. همانطور که میدانید در نمایشنامهی «فاوست» گوته، «شیطان» به «فاوست» پیشنهاد میکند هر چه میخواهد از او درخواست کند و در عوض روحش را به او بفروشد.
«جبر» همان پیشکش «شیطان» به «ریاضیدان» است. «شیطان» میگوید: «من این ماشین نیرومند را به تو میدهم تا بدینترتیب پاسخگوی همهی سؤالهایت باشد. در عوض باید روحت را به من بدهی.» (امروز بهجای ماشین میتوان کامپیوتر را گذاشت!) البته ما دوست داریم هر دو را داشته باشیم: سعی میکنیم شیطان را فریب دهیم؛ تظاهر میکنیم روحامان را فروختهایم، و عملا این کار را نمی کنیم. با این حال در این جا روحامان در خطر است زیرا وقتی به محاسبات جبری میپردازیم، از فکر کردن، فکر هندسی کردن، فکر کردن دربارهی معنا، دست میکشیم...
شاید موضع من در این مورد قدری افراطی باشد، ولی منظور افراطی در «جبر» همیشه همین بوده است که فرمولی تولید کند که بتوان آن را در ماشینی قرار داد، دستگیرهای را چرخاند و پاسخی بیرون آورد. چیزی را که معنایی دارد میگیرید، آن را به فرمول تبدیل میکنید و جواب را بهدست میآورید. در این فرایند دیگر لازم نیست فکر کنید که مراحل مختلف در «جبر» متناطر با چه چیزهایی در «هندسه»اند. در نتیجه ممکن است بصیرت و دیدگاه هندسی
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.